"Στην Ελλάδα επιχορηγείται το Χαμόγελο του Παιδιού κι όσοι πεινάνε. Δεν βρέθηκε ούτε ένας χορηγός για μας. Μπορεί να έχουμε τα χάλια μας, αλλά αυτά προήλθαν από την έλλειψη πολιτισμού. Παρά ταύτα για να γιορτάσουμε τα 40 χρόνια του Ιδρύματος αποφασίσαμε να κάνουμε μια μεγάλη έκθεση με το σκεπτικό να συμπεριλάβουνε νυφικά απ' όλη τη Μεσόγειο".
Λόγω των οικονομικών το όνειρο μίκρυνε αφορώντας μόνο την Ελλάδα», είπε χθες η Ιωάννα Παπαντωνίου, ψυχή του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος στη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου που αφορούσε το... γάμο!
Σε εξειδικευμένο οίκο μόδας μετατράπηκε όντως ένας από τους μεγάλους εκθεσιακούς χώρους του Μουσείου Μπενάκη της οδού Πειραιώς. Εβδομήντα νυφικά κάθε ύφους και εποχής, από παραδοσιακά του 19ου αιώνα ώς και τα πλέον σύγχρονα, προκαλούν-προσκαλούν σε περιήγηση στο χρόνο.
Με τίτλο «http://www.gamosgamos.grΝύφες, παράδοση και μόδα στην Ελλάδα», το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ιδρυμα παρουσιάζει μόνο μέρος της συλλογής, αφού δεν υπήρχαν τα χρήματα για να παρουσιαστεί το σύνολο.
Βεβαίως η Ιωάννα Παπαντωνίου, ύστερα από όσα πικρά είπε στη συνέντευξη Τύπου σχετικά με τα οικονομικά της έκθεσης (εγκαινιάστηκε χθες, διάρκεια ώς τις 6 Απριλίου), παρουσιάζοντας τα νυφικά, έκανε σαν μικρό κορίτσι. Ενθουσιασμένη εξηγούσε τα των διαφορετικών εποχών και των υφασμάτων, μας έδειξε δε και το δικό της πανέμορφο νυφικό.
Η ίδια είπε πως εν τέλει χορηγοί έγιναν οι φίλοι προσφέροντας ο καθένας τον οβολό του. Πρόσθεσε δε πως από την ημέρα που δημοσιεύτηκαν τα σχετικά για την έκθεση στο Διαδίκτυο από παντού άρχισαν να της στέλνουν νυφικά.
«Το Ιδρυμα έχει αυτή τη στιγμή 4.500 κομμάτια μόδας, ικανά ως συλλογή για να δημιουργηθεί ένα μουσείο πολιτισμού του ενδύματος», συμπλήρωσε.
Οπως και να 'χει, την ημέρα που θα κλείσει η έκθεση το κοινό θα έχει τη χαρά να δει πολλά περισσότερα νυφικά αφού θα τα φορέσουν σ' ένα ιδιότυπο ντεφιλέ οι κοπέλες του Λυκείου των Ελληνίδων.
Παρών και ο Αγγελος Δεληβοριάς, εκ μέρους του Μουσείου Μπενάκη, άνοιξε τη συνέντευξη λέγοντας: «Ολα αυτά τα χρόνια έχουμε αλλάξει αίμα με την Ιωάννα. Σε περιόδους τόσο δύσκολες και δυσάρεστες, η αίσθηση της σιγουριάς που αναδύεται από τη βαθύτατη εκτίμηση και την απίστευτη αγάπη, είναι το μόνο τονωτικό χάπι που μπορούμε να πάρουμε για να παραμείνουμε όρθιοι».
Ο ίδιος σχολίαζε λίγο αργότερα: «Η έκθεση αποτελεί διακήρυξη πίστης για την ανάγκη συμβίωσης των ανθρώπων. Η δική μου γενιά παντρευόταν σε εποχές πολύ πιο δύσκολες από τις σημερινές».
Επί της ουσίας η έκθεση φιλοδοξεί να αναδείξει την ποικιλία των σχημάτων και των διακοσμητικών στοιχείων που παρουσιάζουν τα νυφικά ενδύματα και μέσω αυτής της ποικιλίας την ιδιαίτερη κοινωνική και βιωματική λειτουργία του νυφικού φορέματος. Ακολουθώντας την εξέλιξη του κομβικού αυτού ενδύματος μέσα στο χρόνο, αναφέρεται παράλληλα στην εξέλιξη τόσο των ενδυματολογικών κωδίκων που καθορίζουν τη χρήση του στην Ελλάδα όσο και των εθίμων και των τελετουργιών που το συνοδεύουν.
Στην πολυχρωμία των τοπικών νυφικών ενδυμασιών του 19ου αιώνα αρχίζει να προστίθεται στις αρχές του 20ού το λευκό χρώμα με τη μορφή ενός πέπλου που φοριέται πάνω από τον παραδοσιακό πολυποίκιλτο κεφαλόδεσμο. Η προσθήκη αυτή αποτελεί έναν μακρινό απόηχο του λευκού νυφικού που καθιερώνεται στην Ευρώπη μετά το γάμο της βασίλισσας Βικτορίας. Το λευκό νυφικό θα εκτοπίσει σταδιακά τις τοπικές φορεσιές και θα αποτελέσει έναν κανόνα, από τον οποίο δεν θα λείψουν κάποιες ενδιαφέρουσες εξαιρέσεις. Εκτοτε η δημιουργία του νυφικού ενδύματος συμβαδίζει με τις τάσεις της μόδας, αντλώντας όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια έμπνευση από σχήματα του παρελθόντος. Ταυτόχρονα αποτυπώνει τόσο τις προσωπικές ενδυματολογικές επιλογές των γυναικών που τα φόρεσαν, όσο και τις ιδιαίτερες κοινωνικές συνθήκες της εποχής τους.
Στην έκθεση περιλαμβάνονται δημιουργίες των ιστορικών ελληνικών οίκων Mady Donnet, Georgette, Οίκος Τσούχλου, Οίκος Τσοπανέλη, C. Mavropoulos, Νίκος-Τάκης ενώ δεν λείπουν και τα διεθνή ονόματα του χώρου (Jean Desses, Mme Gres, Yves Dooms, Etienne Brunel).
Με την ολοκλήρωση της έκθεσης στο Μουσείο Μπενάκη, αυτή θα μεταφερθεί στο πολιτιστικό κέντρο «Φουγάρο» του Ναυπλίου. Χρ. Σ.
πηγη:enet.gr